งานอดิเรก กะการแต่งกลอน

“ กลอนซึ้งๆ “

มีคำพูดมากมายที่อยากบอก
แต่มันกับพูดไม่ออกทุกครั้งที่เจอหน้า
ทำได้แค่เพียง.........หลบสายตา.......
แกล้งทำเป็นว่า ~~~ ไม่มีอะไร ~~~

อย่าห่วงฉันว่าฉํนจะเป็นยังงัย
ไม่ต้องสนใจหรือทำดีกับฉัน..........
ถ้าเธอจะไปก็ไม่ต้องมีเยื่อใยให้กัน
เพราะมันจะทำให้ฉันยิ่ง ‘ รักเธอ ’

อยู่ๆน้ำตามันก็ออยากจะไหล
เมื่อนึกถึงเธอคนที่อยู่ห่างกันไกลในตอนนี้
เธอจะเป็นเหมือนฉันไหมที่เฝ้ารอทุกวินาที
เพื่อจะพบเจอเธอคนดีที่ฉันเฝ้ารอ

คำบางคำแม้ไม่ได้พูดออกมา
ฉันก็รับรู้ได้จากความเย็นชาที่เธอมอบให้
ถึงไม่พูดไม่ต้องมีคำอธิบายใดๆ
ฉันก็เข้าใจจากการกระทำที่เธอแสดง



อย่าจบกันด้วยคำพูดง่ายๆเหล่านี้
มันน้อยไปสำหรับความรักที่ฉํนมีให้
ถึงพูดอีกร้อยครั้งฉันก็ยังมีเธอเต็มหัวใจ
ไม่ว่าจะทำให้ฉันเจ็บสักเท่าไหร่สิ่งเดียวที่ทำได้
คือ “ รักเธอ”

เจ็บมากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
โดยเธอทำร้ายใจมากี่หน
อย่าถามว่าทำไมฉันยังทน
เพราะเธอน่าจะรู้ว่าเหตุผลมันคืออะไร